മലയാളം കമ്പികഥ – ഭാഗ്യദേവത – 2
ങാ…. അപ്പൊ.. ഞാൻ അവളെപ്പറ്റി വിശദമായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…. വായനക്കാരുടെ മനസ്സിലും ചിലപ്പോൾ ആശങ്കകൾ ജനിച്ചേയ്ക്കാം…
ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
ഹിസ്റ്ററി മാത്രം മുഴുവൻ പറയുമ്പോൾ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരെ ഞാൻ, ഒരുതരം ബോറഡിപ്പിക്കുന്ന പരിപാടി ആയിപ്പോകും എന്നോർത്താണ് , ഇത് ഇടയ്ക്കിടെ വച്ചു കാച്ചുന്നത്
യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പ്,…അഥവാ ചേച്ചി എന്നൊക്കെ ഞാൻ നാഴികക്ക് നൂറു വട്ടം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, എന്റെ അച്ഛന്റെ മൂത്ത ജേഷ്ടന്റെ സീമന്തപുത്രിയാണ് ഈ കാണുന്ന കഥാപാത്രം. എന്ന് വച്ചാൽ (cousin.) പണ്ട് കാലത്തു വീട്ടിലെ കഷ്ടപ്പാടുകളിൽ നിന്നും കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാനായിട്ട്, ജോലി തേടി നാടുവിട്ടു, ബോംബെക്ക് (ഇന്നത്തെ മുംബൈ) പോയ കുടുംബം സ്നേഹിയാണ്, രാജൻ “വലിയച്ഛൻ,” നല്ല വിദ്യാ സമ്പന്നനും, സുമുഖനുമായ പുള്ളി, നല്ലൊരു കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടി, മാന്യമായ ജോലിക്ക് മാന്യമായ ശമ്പളം…. ജോലി ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിലെ MDയുമായി വല്യച്ഛൻ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വളരെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളായി. ആ സഹാർദ്ദത്തിന്റെ പേരിൽ എംഡി യുടെ കൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടിലെ ഒരു നിത്യ സന്ദർശകനായി പുള്ളി…. അങ്ങനെ ഈ MD. തലേക്കെട്ട് കാരൻ ” മനീന്ദർ “സിങ്ന്റെ മകളായ “നവ്നീത് കൗർ” എന്ന പക്കാ പഞ്ചാബിച്ചിയുമായി, കൊടിയ പ്രേമത്തിലായി. അവസാനം പുള്ളിക്കാരിയെ അടിച്ചുമാറ്റി കൊണ്ടുപോയി കല്യാണം കഴിച്ചു.. ഭീഷണി ഭയന്ന്, കുറെ കാലം ഒളിവിൽ താമസിച്ചു… ബോംബെയിൽ തന്നെ ഒളിവിലായത് കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടിലൊന്നും ഈ വിശേഷം ആർക്കുമറിയില്ലായിരുന്നു…
വെറും ഒന്നരവർഷം മാത്രമേ ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നുള്ളു, അവരുടെ ദാമ്പത്യത്തിന്. ആ ദാമ്പത്യവല്ലരിയിലെ കുഞ്ഞിക്കാലാണ്‌, “എന്റെ ചേച്ചി”….
അങ്ങനെ, മതം മാറി കല്യാണം കഴിച്ചതിന്റെ പേരിൽ അവരുടെ വീട്ടുകാർക്ക് ആ കൗർ നോട്‌ മുഴുത്ത പകയായി,… ശത്രുതയായി (സിക്ക് മതം ഏറെക്കുറെ അങ്ങനെയാണ്..).
ആണുങ്ങൾക്ക് വീറും, വാശിയും, ഉയരവും, കായിക ബലവുമൊക്കെ ഉണ്ട് പക്ഷെ.. തലയ്ക്കകത്ത് ആൾത്താമസമില്ല… അതാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ ഒരു സവിശേഷത എന്നത് ഒരു വലിയ യാഥാർഥ്യമാണ്… അവസാനം അവരുടെ വീട്ടുകാർ കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം, ഇവരെ രണ്ടു പേരെയും കണ്ടുപിടിച്ചു. വല്ല്യഛന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് തന്നെ അവർ, അവരെ (നവ്നീത് കൗർ) പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോയി. ഇങ്ങേരെ അവർ കൊന്നില്ല എന്നേയുള്ളു, ഒരുപാട് തല്ലുകയും, ഉപദ്രവിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നെ ഇങ്ങേരുടെ നേർക്ക്, ഒരു വധഭീഷണിയും മുഴക്കീട്ടാണ് അവര് പോയതത്രേ.
പാവം തന്റെ ഭാര്യയെ തിരികെ തരണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും പുള്ളി ആ വീട്ടിൽ പോയി കെഞ്ചി ചോദിച്ചുവെങ്കിലും, ആ നവ്നീത് കൗർ നെ കാണികാണാൻ അനുവദിച്ചില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഇങ്ങേരെ വീടിന്റെ പരിസരത്ത് പോകാൻ പോലും അവരുടെ ആളുകൾ സമ്മതിച്ചില്ല, എന്നാണറിനത്…. പിന്നെ, ഇനിയും ഈക്കാര്യം ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ പോയാൽ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൂടി പിടിച്ചു വാങ്ങുമെന്നായി ഭീഷണി… അത്രയും കൂടി ആയപ്പോൾ, അവിടെ നിൽക്കുന്നത് പന്തിയല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയ പുള്ളിക്കാരൻ തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു രായ്ക്ക് രാമാനം സ്ഥലം വിട്ടു. എത്രയും പെട്ടെന്ന് നാട് പിടിച്ചു… ആ കാലത്ത്, ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടിലെ ആദ്യത്തെ കല്യാണം, എന്റെ അച്ഛനമ്മമാരുടെതായിരുന്നു… തറവാട്ടിലെ, പുതുപെണ്ണായിരുന്ന, എന്റെ അമ്മയുടെ കൈകളിലാണ്, അങ്ങേര് ആ കുഞ്ഞിനെ ഏൽപ്പിച്ചത്…. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഒരു മാസം പോലും തികഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത എന്റെ അമ്മയാണ് പിന്നീട് അവളെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ അല്ല അതിലും ഉപരിയായി വളർത്തിയത്… അതു കൊണ്ട് തന്നെ.. അമ്മക്ക് അന്നും, ഇന്നും, എന്നും അവളെ കഴിഞ്ഞേയുള്ളൂ ഞാൻ…. ഇനിയൊരു കുഞ്ഞ് വേണ്ട എന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ തീരുമാനം. അച്ഛന്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ട് മാത്രം ജനിച്ചു പോയതാണ് ഞാൻ എന്നാണ് അമ്മ പലപ്പോഴും പറയറ്…..
ഹും… എന്താല്ലേ… ? മ്മ്‌ടെ കാര്യം… അന്നും ഇന്നും ഇനി മുമ്പോട്ടും ഗോവിന്ദ…… എന്ന് കരുതി അമ്മയ്ക്ക് എന്നോട് തീരെ സ്നേഹമില്ല എന്നല്ല അർത്ഥം.
എന്റെ അച്ഛനെ പഠിപ്പിച്ചു താഹസിൽധാർ ആക്കിയതിന്റെ പൂർണ്ണ ക്രെഡിറ്റും പുള്ളിക്കാണ്….. പക്ഷെ, പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം… മുൻപേ നല്ല വെള്ളത്തിന്റ ആശാനായിരുന്ന വല്യച്ഛൻ,. തന്റെ ഭാര്യയും കൂടി നഷ്ട്ടപ്പെട്ട സങ്കടത്താൽ 24 മണിക്കൂർ “വെള്ളമടി” തന്നെ ആയിരുന്നു. കുറച്ചു കാലം രോഗ ശയ്യയിലായിരുന്നു (ലിവർ സിറോസിസ്) രോഗം മുൻകൂട്ടി അറിഞ്ഞിട്ടും പുള്ളി ആരോടും പറഞ്ഞില്ല. എല്ലാവരും അറിയുമ്പോഴേക്കും വളരെ വൈകി പോയി , ചികിൽസിക്കാൻ പുള്ളി വിസമ്മതിച്ചതിനാൽ, താമസിയാതെ മരണപ്പെട്ടു, എന്നാണറിവ്. ഒരു തരത്തിൽ അതൊരു ആത്മഹത്യ തന്നെ. ഞാൻ പുള്ളിയെ കണ്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ ജനിക്കും മുന്നേ അങ്ങേര് തട്ടിപ്പോയി.
അങ്ങിനെ, ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ വന്ന്പെട്ട, ആ പഞ്ചാബി വിത്താണ് ഈ കണ്മണി… “രേഷം” അതാണ്‌ അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ കൊടുത്ത യഥാർത്ഥ പേര്. മലയാളീകരിച്ച, വീട്ടിലെ വിളിപ്പേര് “രേഷ്മ” ശരിക്കും ഈ “രേഷംചേച്ചിയുടെ” അമ്മ നവനീത് കൗർ, അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്നെന്നാ എന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞുകേട്ടത്. ഫോട്ടോയിൽ കണ്ട അറിവായിരിക്കാം.. അതിന്റെ 95% പകർപ്പ് തന്നെയാ ഈ മകളും…… ആ പഞ്ചാബി സുന്ദരിയുടെ ആകാരവടിവോടുകൂടി ഈ “പഞ്ചാബിമലയാളി” സുന്ദരി ഇന്നും നമ്മോടുകൂടെയുണ്ട്. എന്റെ സ്വന്തം പുന്നാര ചേച്ചി ആയിട്ട്…… എന്റെ അമ്മയിൽ കൂടി കിട്ടിയതിന്റെ ഒരു നൂറ് മടങ്ങ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും എനിക്ക് കിട്ടിയത് ചേച്ചിയിൽ നിന്നാണ്….
സത്യത്തിൽ ഈ ചേച്ചിയെ, ആരുമായിട്ടെങ്കിലും സാമ്യമുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ…. ഇല്ല എന്നേ, ഞാൻ പറയൂ… കാരണം സാമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതല്ല അവളുടെ സൗന്ദര്യം. എന്നാൽ.. ഇല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉണ്ട് താനും…. മലയാളസിനിമ നടി “‘നിത്യ മേനോൻ “‘. അതിന്റെ ഒരു പകർപ്പ് എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം…. പക്ഷെ നടിമാരുമായി എന്റെ ചേച്ചിയെ താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. അവൾക്കൊന്നും എന്റെ ചേച്ചിയുടെ അത്രയും യഥാർത്ഥ സൗന്ദര്യമില്ല എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. മേക്കപ്പും, ഒപ്പം നല്ല കോസ്റ്റ്യുംസ് ഒക്കെ അണിഞ്ഞു നിന്നാൽ ഏത് കൂതറ പെണ്ണും കാണാൻ നല്ല അടിപൊളി ചരക്കായിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ സൌന്ദര്യത്തെ പകരം വയ്ക്കാൻ ആരുമില്ല, എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്.
ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ ചുമലിൽ താങ്ങിയും, തൂങ്ങിയും എന്റെ അരയിൽ ചിറ്റിപ്പിടിച്ചും അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയൊക്കയോ സ്പർശിച്ചും, അള്ളിപ്പിടിച്ചും ഒക്കെ കടന്നുപോയി. അത്തരം പ്രക്രിയകൾ, അവള്ക്ക് ഒരു രസം, എനിക്കൊരു സുഖം പകർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഏതായാലും ഈ നടത്തം ഒരു ബോറിങ് ആണ്.
നേരാം വണ്ണം റോഡിൽ കൂടി പോയാൽ അത് വളഞ്ഞ വഴിയാണ് ആയതിനാൽ ഊട് വഴിക്ക്‌ ഇത്തിരി വയൽ കരയും വരമ്പും താണ്ടി വേണം പോകാൻ. അതിനിടെ അവൾ ചോദിച്ചു. ഇനിയും കുറെ ദൂരമുണ്ടോ… ?
ഉം..നടന്നത്രയും ഉണ്ട്… !
ശോ… ഈശ്വരാ…. !!
മം… ? എന്തേയ്… ? ചെരിപ്പിന്റെ വള്ളി പൊട്ടിയോ…. നടക്കാൻ വയ്യേ…?
ഒന്നുല്ല്യ….!
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
എന്താ.. ചേച്ചി. ?
ഒന്നുല്ല്യ… ഞാൻ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ…!
ഏയ്… അതല്ലല്ലോ…. എന്താ പ്രശ്നം… ? അപ്പോളാണ്, മടിച്ചു മടിച്ചു അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത്…. എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മുട്ടുന്നു എന്താ ചെയ്യാ?..
അശ്ശോ… ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ…? ഞാൻ ചോദിച്ചു… ! ഞാനും ഒരു നിമിഷം അമ്പരന്നു…. എന്താ ചെയ്യാ…??
അത്രക്ക് എമർജൻസി ആണോ…. ?
മ്മ്…..
വീടെത്താൻ ഇനിയും ദൂരമുണ്ട്… ഇരുട്ടായത് കൊണ്ട് പ്രശ്നമില്ല. ഇവിടെ എങ്ങാനും സൈഡ് ചേർന്ന് ഇരുന്നോളൂ… എന്റെ ഐഡിയ, ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ എനിക്ക് വയ്യ.. പേടിയാ”…
പിന്നെന്തു ചെയ്യും ? എന്തിനാ പേടിക്കണത്,? ഈവഴിക്ക് ഇനി ആരും വരാനില്ല ആരും കാണാനുമില്ല. ടീ, ചേച്ചി ഈ ഓരത്ത് ഇരുന്നോളും.
മടിച്ച് മടിച്ച് അവൾ അവിടെ ഇരിക്കാൻ ഭാവിച്ചെങ്കിലും….അവൾ പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് പേടിയാ… നീ ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെ നിക്കണം, ടോർച്ച് ഓഫാക്കരുത്, എനിക്ക് പേടിയാകും. നീ അങ്ങോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞ് നിൽക്ക്, ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കിയാ മതി…… അവൾ പറഞ്ഞു.
ഓ…. പിന്നെ.. ഇതു വഴി വരുന്നോര് നീ മൂത്രോഴിക്കുന്നേന്റെ സിനിമ പിടിക്കാൻ പോകെല്ലേ… ഒന്ന് പോ അവടന്ന്… ഇതൊക്കെ ആർക്കും എപ്പോഴും വരാവുന്ന ഒരു കാര്യമല്ലേ അതിനിത്ര പേടിക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ…. ? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
നിങ്ങൾ ആണുങ്ങൾക്ക് ഇത് വളരെ ഈസിയാണ്. എവിടെയും നിന്നങ്ങു സാധിക്കാം., പെണ്ണുങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങനെയാണോ ?
ഓ… പിന്നെ… നിനക്കെന്നടീ അവിടെ കൊമ്പുണ്ടോ… ?
പോടാ… അവിടെ കൊമ്പ് നിനക്കാ ഉള്ളത് എനിക്കല്ല… !!
തിരക്ക് പിടിച്ചാണെങ്കിലും ചുരിദാർന്റെ ചരടഴിച്ചു താഴ്ത്തി ഷഡ്ഢിയും വലിച്ചു താഴ്ത്തി അവൾ ഇരുന്നു.
തിരക്കൊന്നുമില്ല,,, സാവകാശം മൂത്രോഴിച്ചാ മതി. ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ ഇരുട്ടത്തു അവിടെ ഇരുന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയതേയുള്ളൂ… ചുമ്മാ ഒരു തമാശ എന്നൊണം ഞാൻ പറഞ്ഞു…..
“പാമ്പ് ഉണ്ടോന്നു മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചാമതി”
പരിപാടി തുടങ്ങിയ അവൾ എല്ലാം പാതി താഴ്ത്തിയ അവസ്ഥയിൽ,, “അയ്യോ എവിടെ,.. എവിടെ” എന്ന് പറഞ്ഞു, എല്ലാം കൂടി കയറ്റിപ്പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു ഓടി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു….
ഓ.. ഹോ…! എടീ… ഞാൻ വെറുതെ ഒരു തമാശക്ക്, സൂക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ… അതിന് പേടിച്ച്, ഇത് എങ്ങോട്ടാ ഓടുന്നെ..? ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…..
“പോടാ… പട്ടി.”… ഇങ്ങനത്തെ നേരത്താണോ, തമാശ പറയണത്…? എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അവൾ എന്റെ മുതുകത്ത് ആഞ്ഞൊരു കുത്ത് കുത്തി.
എടീ നീ ഇത്രയും പേടിതൂറി ആണോ,? നിന്നോട് ഒരു തമാശ പറയാനും കൂടി കൊള്ളില്ലല്ലോ…..
പോടാ….. അവടന്ന്… ദ്രോഹി… അവന്റെ ഒരു അവിഞ്ഞ തമാശ പറയാൻ കണ്ട നേരം… പേടിപ്പിച്ചോണ്ടാണോടാ, തമാശ പറയണത് ? മനുഷ്യന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങ് പോയി…
അത് കഴിഞ്ഞു പേടിച്ചിട്ട് അവൾ, എന്നേം പിടിച്ചു വലിച്ചോണ്ട് പോയി അതേ സ്ഥലത്തു തന്നെ എന്നെ തൊട്ടടുത്ത് നിറുത്തി, ഇരുന്നു മൂത്രമൊഴിച്ചു.. മാത്രമല്ല ഇരുന്നേടത്തുനിന്ന് ഒരു കൈകൊണ്ട് എന്റെ ഒരു കാലിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു. ആ കൈയിലെ വിറയൽ എന്റെ കാലിൽ എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു…
തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ അതിന്റെ ദൈർഗ്യത രണ്ട്മൂന്ന് മിനിട്ട് എടുത്തു. രാവിന്റെ കൂട്ടുകാരായ ചീവീടുകളുടെ കരച്ചിലിനിടെ, ആ മണ്ണിലേക്ക്, അവളുടെ ശക്തമായ മൂത്രമൊഴുക്കിന്റെ സുഖകരമായ മർമ്മരം, വ്യക്തമായി ഞാൻ വേർതിരിച്ചറിഞ്ഞു. തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ അവളുടെ കൈയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന വലിയ ടോർച് അവൾ ഇരിക്കുന്ന തൊട്ടടുത്ത പരിസരത്ത് തെളിച്ചു പിടിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അവളുടെ ശ്രദ്ധ പുഴുവനും അവിടെ എങ്ങാനും പാമ്പ് ഇഴയുന്നുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു… അവൾകാണാതെ,, മെല്ലെ ഞാനൊന്ന് അവളെ പാളി നോക്കി.
ആകെ പേടിച്ച്… പൊക്കിപിടിച്ച ടോപ്‌ അരയ്ക്ക് മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു. ആ ഭംഗിയുള്ള തുടയും അരക്കെട്ടും നേരിയ സ്വർണ നൂലരഞ്ഞാണവും ഒരു സൈഡിൽ കൂടി, ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ കണ്ടു ഞാൻ തൃപ്തിയടഞ്ഞു.
അല്ലാതെ, ടോർച്ചിന്റെ അരണ്ട വെട്ടത്തിൽ വേറെ എന്ത് കുന്തം കാണാൻ…?? മൂത്രമൊഴിചെഴുന്നെറ്റു, ഷഡ്ഢി വലിച്ചുകയറ്റിയിട്ടപ്പോൾ ഇലാസ്റ്റിക് “ട്ടപ്പ് ” എന്ന് ശബ്ദിച്ചു. പിന്നെ എല്ലാം കൂടി വാരിക്കെട്ടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, അവൾ മെല്ലെ പിറുപിറുത്തു.
ദുഷ്ടൻ… എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ മുഴുവനും നനച്ചു… ഞാൻ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.. ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. മിണ്ടിയാ ചിലപ്പോൾ അവളെന്നെ തല്ലിക്കളയും. അത്രക്ക് ദേഷ്യത്തിലാണവൾ. അങ്ങിനെയൊക്ക ആണെങ്കിലും ആ ദേഷ്യവും കോപവും ഒക്കെ മൂന്നു മിനിറ്റിൽ കൂടുതൽ നീണ്ടു നിൽക്കാറില്ല. അതാണ്‌ അവളുടെ സ്വഭാവ സവിശേഷത. നിശബ്തം നാം വീണ്ടും നടന്നു തുടങ്ങി..
